1920 – Powstanie i plebiscyt na Górnym Śląsku | Historia jest historią ludzkich sumień – Mobilnie przez Polskę w okresie dążeń niepodległościowych

Okres I Wojny Światowej przyniósł ogromne zmiany polityczne i gospodarcze w całej powojennej Europie. Mieszkańcy Wielkopolski domagali się przyłączenia utraconych podczas zaborów ziem do odrodzonej Rzeczpospolitej. Wojciech Korfanty – polski polityk, poseł w Sejmie II Rzeszy w swoim wystąpieniu w Reichstagu, 25 października 1918 roku, publicznie zaczął domagać się zwrotu Polsce ziem pozaborowych. W związku z pojawiającymi się niepokojami, na Górny Śląsk sprowadzono dywizję piechoty, której zadaniem było pełnić nadzór na dawną granicą trzech zaborów.

Zobacz więcej...

Niełatwa w tym czasie była także sytuacja gospodarcza. Wydane zostało zarządzenie, uznające za zdradę stanu każdą działalność na rzecz przyłączenia Górnego Śląska do Polski. W marcu 1919 roku doszło do wystąpień strajkowych w Zabrzu, Radzionkowie i Siemianowicach, co wiązało się z koniecznością interwencji oddziałów niemieckich. Po dwóch Powstaniach Śląskich zarządzony został plebiscyt, który odbył się 20 marca 1921 roku. Na podstawie jego wyników miano zadecydować o przynależności ziem Górnego Śląska do Polski lub Niemiec. Niestety, wynik plebiscytu nie usatysfakcjonował żadnej ze stron, co doprowadziło 30 kwietnia 1921 roku do spotkania Wojciecha Korfantego z dowódcami wojskowymi. Zapadła decyzja o wybuchu III Powstania Śląskiego. Akcję powstańczą rozpoczęto od wysadzenia dziewięciu mostów kolejowych, które umożliwiłyby transport posiłków niemieckich na obszar plebiscytowy.

Mimo, że walki zakończyły się remisem, to właśnie dzięki tym wydarzeniom część regionu ze strategicznym przemysłem miała zostać przyłączona w granice II Rzeczpospolitej. Ostatecznie po wsparciu Ligi Narodów wytyczono nową granicę polsko-niemiecką.