Odkryj więcej

Wojna polsko – bolszewicka była nie tylko wojną militarną, ale również polityczną. Wyprawa kijowska, Bitwa Warszawska i bitwa nad Niemnem to jedne z najważniejszych wydarzeń tej wojny. 

25 kwietnia 1920 r. wojska polskie rozpoczęły na Ukrainie ofensywę, której celem było pokonanie Armii Czerwonej i osiągnięcie linii rzeki Dniepr. Ten sukces armii Wojska Polskiego oraz sojuszniczych wojsk Ukraińskiej Republiki Ludowej spotkał się z entuzjazmem ze strony społeczeństwa polskiego. Niestety, niespełna tydzień po zajęciu Kijowa, Armia Czerwona rozpoczęła kontrnatarcie, które zmusiło wojska polskie do odwrotu.

Kilka tygodniach od tego wydarzenia, między 12 a 25 sierpnia Wojsko Polskie stoczyło jedną z największych  i zarazem najważniejszych bitew w historii swojego oręża. Bitwa Warszawska, zwana „Cudem nad Wisłą” stanowiła jednocześnie decydujące starcie w wojnie polsko-rosyjskiej 1920 r. Bitwa Warszawska składała się z trzech decydujących faz: walk obronnych na przedmościu warszawskim na przedpolach Radzymina, bitwy obronnej i manewru zaczepnego 5. Armii gen. W. Sikorskiego nad Wkrą oraz uderzenia 16 sierpnia Grupy Manewrowej znad Wieprza i pościg. Bitwa na przedpolach Warszawy była operacją krótką, której efektem było rozbicie wojsk Tuchaczewskiego, atakujących stolicę Polski. Straty rosyjskie wyniosły 25 tysięcy zabitych i rannych oraz 66 tys. wziętych do niewoli.

Bitwa Warszawska ocaliła niepodległy byt Rzeczypospolitej. Zwycięstwo nad Rosją Sowiecką miało dla Polski ogromne znaczenie moralne. Było to pierwsze od zmierzchu I Rzeczypospolitej wielkie zwycięstwo odniesione samodzielnie przez Wojsko Polsko nad siłami zbrojnymi potężnego do niedawna zaborcy, który krwawo stłumił trzy powstania narodowe.

18 marca 1921 w Rydze, podpisany został pokojowy traktat ryski, który wytyczył granicę polsko-radziecką. Aż do 1939 roku regulował on stosunki pomiędzy II Rzecząpospolitą a Rosją Sowiecką.